eKrawiectwo.net

Szycie jest moja pasją i miłością.Przygodę z nożyczkami zaczęłam we wczesnym dzieciństwie.Mojej babci siostra przychodziła do nas i czasami cos skroiła, zszyła, przymierzyła a kończyła u siebie.Myślę, że właśnie od wtedy zaczęło się moje uwielbienie do odgłosu tnących nożyczek przesuwających się postole. Jak mialam okolo 10 lat próbowałam przerabiać sukienkę mojej mamy-piękny zielony szyfon. Ludzie w moim wieku wiedzą co to znaczyło w latach 70.Do dziś jestem pełna podziwu dla moich rodziców za ich wyrozumiałość i za to że mnie za te eksperymenty i wieczne nitki i ścinki nie zamordowali.
Od zawsze kochalam guziki mogłam je ukladać i oglądać godzinami-jak filateliści swoje znaczki.
Za to dzisiaj wśród koleżanek mojej córki znana jestem z tego, że zapięcia w rzeczach które uszyłam muszą być inne, wyjątkowe.
Uwielbiam rozkładać kawałek materialu i zastanawiac się co, a wlaściwie jak uszyć. Zdarza się,że do takiej tkaniny podchodzę wiele razy. Nagle np. w trakcie robienia zakupów olśnienie i wiem - tu mają być ciecia takie atakie tam marszczenie itd.
Czasami porównuję to z tworzeniem obrazu....malarz chodzi przy takim zagruntowanym płótnie, wie że to ma być np. widoczek ale jak i co to jeszcze nie. I w końcu -jest - i powstaje cudo.EWA

Ewo ważne, że nas znalazłaś i że tu jesteś
Opowiedziałaś piękną historię miłości do krawiectwa. Ja tez uwielbiam gdy splot nitek o wymiarach 140x120 przestaje być tylko splotem a przeksztalca się w realną rzecz, w moje własne dzieło sztuki

--- Ostatnio edytowane 2011-10-28 22:45:21 przez Susanna ---

witaj Ewo
czekam na twoje olsnione dziela

Witam Cię Ewo

Ciekawa historia!!!Witam!

Witaj Ewo

Witaj. Ja też bawiłam się guzikami. Podobno potrafiłam tak bardzo długo

Ach, Ewo! Na tym właśnie polega cała radość - na realizacji własnych pomysłów!

Witamy w naszym gronie!

Ania

Witam,Witam

mmmmm, ile w tym poezji witaj Ewo