eKrawiectwo.net

Ostatnio sporo buszowałem po sieci w poszukiwaniu pewnej konkretnej rzeczy i uderzyło mnie nazewnictwo barw...
Właściwie chyba nawet nie barw, tylko mądrzenie się na blogach rozmaitych "stylistek".
Na większości portali sprzedażowych kwitnie sobie kurtka w kolorze "Camel"...
Otóż nie ma takiego koloru!!! Chodzi o "caramel", czyli kolor karmelowy (załącznik), Ma sporą rozpiętość nasyceń i tonacji, od SIENY PALONEJ do UMBRY.
Kto przynajmniej raz prażył cukier na patelni - wie, jak wygląda karmel.

A tak poza tym - CAMEL to nazwa dromadera. A co z Baktrianami?

Baktriany dłużej na pustyni przeżyją

Nie zgodzę się z tobą, Zibiasz.

Tu właśnie chodzi o kolor wielbłądziej wełny. Jeśli powie się "płaszcz z wełny wielbłądziej" - to przed oczyma staje taki właśnie kolor.

http://www.fashionedbylove.co.uk/2013/10/beautiful-dozen-camel-coats.html

Kilka lat temu, gdy wybuchła moda na ten kolor, na zachodzie zwany był właśnie "camel", a "nasi" przechrzcili go na "karmel".

Ania

Aniu!
No niestety znów nie mogę z Tobą zgodzić, ponieważ moje spostrzeżenia dotyczyły skór jagnięcych.
Na portalach "ETSY" i "E-BAY" są setki kurtek opisanych właśnie "camel", co nie przystaje do rzeczywistości w żadnego sposoba...
A poza tym skóra i wełna - dwa różne Światy...

No to też i o to mi chodzi - kolor wielbłądziej wełny, a nie sama wełna jako surowiec.

https://www.google.com/search?q=camel+skirt&hl=pl&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=4aIJVOOFJpPN7AbcmIDwDQ&ved=0CAgQ_AUoAQ&biw=1242&bih=565

Nie spotykałam się "tam" z określeniem tego koloru jako karmelowy /caramel/. Jeśli już - to bardzo rzadko.

Ania

Niedawno wyszło, że mój szef nie rozróżnia kolorów. Zamówiłam plakat, miał być jakiś odcień, dali inny i zwróciłam na to uwagę, a on nie wiedział, o czym mówię, tzn. powiedział, że mi wierzy, jak mówię, ale sam tego nie widzi.

Zibiasz, a co byś powiedział na takie rozróżnianie czerwieni? Jest makowa, szkarłatna i karmazyn http://ubierajsieklasycznie.pl/jaki-jest-twoj-odcien-czerwonego/

Też myślałam, że ecru to kremowy i ciepły kolor.

A propos nazw barw - ściany w jednym pokoju mam pomalowane na kolor, który moja babcia nazywała pozielonkowany Himmelblau.

To zacznijmy od końca, dla porządku
"himmelblau" to nic innego, jak błękit nieba - czyli ultramaryna z dużą domieszką bieli. To kolor letniego nieba o poranku.
Kiedy dodamy do niego odrobinkę żółcieni - zaczyna się robić lazurowy. A kiedy odejmiemy bieli i dodamy ździebko żółcieni - turkusowy. Z troszkę większą domieszką żółcieni otrzymujemy szmaragdowy.

Co do czerwieni - karmazyn to podstawowa barwa tej grupy, czyli zwana potocznie "krwistą".
Nasycenie składników to C0 M100 Y1000 K0 .
Najprościej wyobrazić sobie tęczę, czyli widmo światła białego:
barwa czerwona jest ograniczona z jednej strony żółcieniami, a z drugiej błękitami.
Karmazyn jest pełnym jej nasyceniem, zaś w stronę żółcieni jest jeszcze cynober, a dalej - już pomarańczowy, żółcień bahama, żółcień słoneczna, żółcień chłodna, żółcień neapolitańska, żółcień blada.
Natomiast idąc w stronę błękitów - otrzymujemy karmin, właśnie rzeczony szkarłat, purpurowy, a dalej to już właściwie odcienie fioletu.
Czerwień "makowa" jest tożsama z karmazynem i nie jest nazwą systematyczną, a raczej potoczną.
Podobnie, jak potocznie przyjęty "chabrowy" - to błękit kobaltowy.

Mam nadzienie, że cokolwiek pomogłem

Aha. Dzięki. Przy okazji wyjaśniłeś mi inną wątpliwość - zastanawiałam się, czy jest różnica między chabrowym a kobaltem.
Nasza ściana to właśnie błękit pozielonkowany - do białej farby dodany barwnik niebieski i zielony. Jakoś nie mam zaufania do gotowych mieszanek, kupujemy barwniki i sami dodajemy do białej.

Rajusa! Dziewczęta!
Jakież dzisiaj było cudnie urokliwe świtanie!
Dzięki rzadkim, wysokim chmurkom nabrało takiego wdzięku, że dech zapierało...
Nad samym horyzontem było jak zwykle świetlisto-pastelowo żółto-złociste, nieco wyżej fuksjowe, a dążąc w górę stawało się turkusowe.
Ale największą fantasmagorię dawały właśnie te rzadkie obłoki, łyskające w promieniach skrytego jeszcze słońca od złotego do brzoskwiniowego na brzegach, a w swojej skłębionej zawartości ukazujące nawet amaranty...
Gdyby ktoś namalował takie niebo - krytycy orzekliby, że to kicz. Ale takie właśnie było dzisiaj niebo o zaraniu jutrzni!
Mam to szczęście, że moje okno wychodzi na otwartą przestrzeń od wschodu i mogę się upajać tymi cudami Natury.

Ale właściwie to post miał być na inny temat;
jechałem wczoraj tramwajem z takim jednym pacjentem, który dostarczył mi takiej uciechy z rana, że cały dzień się z niego chichrałem: miał eleganckie buty, tzw. "krokodyle", czyli takie sztyblety z przedłużonym nosem, wypucowane, czarne, lśniące jak szklaneczki. Ale do nich - damskie białe skarpetki pod kostkę, gatki 3/4 typu "bojówki" w kolorze khaki, wzorzystą, satynową koszulę, która może uchodzić za elegancką w kręgach cygańskich, a dla dopełnienia dresiarską, kreszową kamizelkę fioletowo-czarno-pomarańczową.
No myślałem, że się poleję, jak go zobaczyłem!
Zrobiłem mu dyskretnie zdjęcie telefonem, żeby Wam pokazać, ale gdzieś mi zaginął kabelek USB do telefonu... Jak znajdę, to wstawię.
No mówię Wam! Polewka totalna!

noooooooo jestem ciekawa