eKrawiectwo.net

Zibiasz napisał w dniu 2014-01-11 10:05:29:

Mnie dodatkowo drażni snobistyczne akcentowanie na trzecią sylabę od końca, absolutnie nienaturalne w języku polskim, gdzie akcentuje się drugą sylabę od końca. Tamten sposób akcentowania został wymyślony przez snobów i bufonów, chcących się wywyższyć ponad plebs, aby łacniej się rozpoznawać wśród gawiedzi.
Tylko po co wymyślać takie cudactwa? Jeżeli ktoś się tak wtapia w szarą masę, że musi używać tajnych haseł do odróżnienia - to samo założenie jest, eufemistycznie mówiąc, chore...
Dlatego dosyć łatwo można wyłowić ludzi, którzy kończyli np. KUL, bo tam kładzie się bardzo duży nacisk na wymowę właśnie w typie "mateMAtyka", "rozmaWIAliśmy" itd...
Według mnie to nic innego, jak snobizm. Naturalne polskie akcentowanie "matemaTYka", "rozmawiaLIśmy" jest nam przyrodzone i próby walki z nim są zwyczajnie głupie.

matrioszka napisał w dniu 2014-01-11 16:25:33:

Zibiasz, akurat rozmaWIAliśmy i mateMAtyka jest poprawnym akcentowaniem, a rozmawiaLIśmy i matemaTYka - nie. To są po prostu wyjątki

Akcent w języku polskim jest prawie zawsze paroksytoniczny, tzn. pada na przedostatnią sylabę wyrazu. Istnieje jednak spora grupa rzeczowników akcentowanych proparoksytonicznie, tj. na sylabie trzeciej od końca, m.in.
rzeczowniki pochodzenia greckiego zakończone na -ika, -yka, np. GRAfika, FIzyka, (a także zakończone na -ik, -yk w przypadkach zależnych, które mają o jedną sylabę więcej niż mianownik np. FIzyk, ale z FIzykiem).
spora grupa tradycyjnie akcentowanych na trzeciej sylabie od końca np. REguła, RYzyko, oKOlica, CZTErysta, rzeczposPOlita.

W związku z silną tendencją do wyrównywania akcentu w wyżej wymienionych typach wyrazów, słowniki normatywne dopuszczają ich akcentowanie na sylabie przedostatniej w wymownie mniej starannej i sytuacjach bardziej swobodnych.

Drugą grupę wyjątków od zasady tworzą niektóre formy czasowników, i tak:
formy czasu przeszłego akcentowane są tak, jakby końcówki osobowe -śmy, -ście nie należały do wyrazu, np. czyTAliśmy
formy trybu przypuszczającego, akcentowane są tak, jakby końcówki -bym, -bys, byś, byśmy, byście nie należały do wyrazu, np. CZYtałbym, czyTAlibyśmy,

Mimo rozpowszechnienia akcentu paroksotonicznego (spowodowanego przede wszystkim pisownią) słowniki zalecają opisany sposób akcentowania.

Często zdarzają się błędy w akcentowaniu. Do najpowszechniejszych należą:

– NAuka – nie jest to słowo zakończone na -ika lub -yka. Należy mówić naUka, gdyż nie mówi się NAuczyciel, lecz nauCZYciel, nie NAuczyć, lecz naUczyć;

– BibLIOteka – chociaż jest to słowo pochodzenia greckiego, nie należy do tej samej grupy co rzeczowniki zakończone na -ika, -yka i prawidłowa jego wymowa to biblioTEka, tak jak w językach iberoromańskich i włoskim, wywodzących się z łaciny. Nieprawidłowa wymowa BibLIOteka jest hiperpoprawnością często obserwowaną wśród intelektualistów;

– akcent na 2. sylabę od końca w niektórych formach czasu przeszłego bądź też trybu przypuszczającego czasowników. Wymawianie np. przySZLIście, jeDLIśmy, piLIśmy, kupiliBYście zamiast przepisowego PRZYszliście, JEdliśmy, PIliśmy, kuPIlibyście, dla osób osłuchanych z prawidłowym akcentowaniem tego typu wyrazów jest rażące.

też KULu nie końćzyłam, a nieziemsko mnie drażni niepoprawne akcentowanie tych słów.

Nowamyszkimama napisał w dniu 2014-01-11 18:23:17:

Przecież nie powiesz rozmawialibyśmy, gdy jeszcze dopowiadasz -byśmy.

Nowamyszkimamo, niestety (przynajmniej według mnie ) większość właśnie tak mówi - rozmawialiBYśmy