eKrawiectwo.net

sprawdź Triumpha, jest chyba dosyć powszechny w PL, albo i inne marki; musi dobrze przylegać pod biustem, miseczki - chyba już Ci się nie powiększą? ale czort wie... no, i przymierzając sprawdź czy zapniesz miseczkę jedną ręką - drugą będziesz już podtrzymywać bobaska do odbicia
ja już bym kupowała, bardziej już mi nie powiększały się piersi po 30 tc, choć już wtedy miałam ogromne, a teraz mam zwiększoną kifozę

Aniu dziewczynom na forum (nie tym oczywiście) teraz wyskakują rozstępy... nowe... czerwone... świeże :/

Pajsia to czym Ty żyłaś? Powietrzem Straszna d"dieta" ale jak mus to mus.
Nie mam pojęcia jak to jest mieć mleko w piersiach ale one się chyba wówczas powiększają...? Czy tylko nabrzmiewają?? Moja mama powiedziała że w ciąży to miała biust jak Violett Villas chwilowo ale miała Też myślałam o Triumphie bo przynajmniej sklep mam blisko.

--- Ostatnio edytowane 2013-06-29 23:10:07 przez Susanna ---

Susanna napisał w dniu 2013-06-29 23:09:18:

Nie mam pojęcia jak to jest mieć mleko w piersiach ale one się chyba wówczas powiększają...? Czy tylko nabrzmiewają?? Moja mama powiedziała że w ciąży to miała biust jak Violett Villas

Ja też nie wiem, jak to jest mieć mleko w piersiach. Moja koleżanka mówiła, że musi córkę nakarmić, bo jej piersi nie wytrzymają. Nie wiem, o co jej chodziło, ale mam nadzieję, że u mnie tak nie będzie

--- Ostatnio edytowane 2013-06-29 23:54:57 przez Manuskrypt1 ---

Patrzyłam na swój biust z podziwem

Powiększył się trochę w ciąży - ale laktacja nadyma piersi że ho ho!

A tak naprawdę to mleko produkuje się w... głowie. Najpierw trzeba chcieć karmić piersią, a wtedy żadne problemy nie są problemami. Pomijając przykład Pajesi. Mam na myśli problemy "techniczne" - od uszkodzonych brodawek przez "za mało mleka" po "kanaliki za wąskie".

Jeśli ktoś przez całą ciążę odsuwał od siebie myśl o karmieniu piersią - to z łatwością znajdzie sto powodów żeby przestać karmić, tysiąc - żeby się usprawiedliwić i milion - żeby wmówić innym, że tak jest lepiej...

Cóż, nie każda kobieta stworzona jest do pełnego macierzyństwa, zdaję sobie sprawę, że można mieć jakieś głęboko ugruntowane opory przed karmieniem piersią.

A tym, które mają zamiar karmić, tym które się tego boją /np. że nie podołają albo że będą jakieś kłopoty/, tym, które nie mają się kogo poradzić, a także tym, które się nie boją, mają w kimś oparcie - ale chcą wiedzieć więcej - gorąco polecam:

Sheila Kitzinger - "Karmienie piersią"

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/113408/karmienie-piersia

Książka sprzed miliona lat, ale mogę ją śmiało i gorąco polecić. Wszak karmienie piersią jest procesem naturalnym, niewiele się w nim zmienia mimo upływu lat.

Przeczytałam ją w pierwszej ciąży, przeczytała ją moja córka w swojej pierwszej ciąży.

Nie ma problemu, który nie byłby w tej książce omówiony, nic, naprawdę nic nas po tej lekturze nie zaskoczyło. A najlepsze są proste porady, do zastosowania i przez mieszkankę metropolii, jak i domku na prerii.

Naprawdę polecam...

Ania

Właśnie - mleko rodzi się w głowie, też o tym słyszałam. Generalnie stres zakłóca laktację. Tylko jak mi się przypomina kumpela z pracy która usłyszała w szpitalu "jakby pani chciała to by pani umiała karmić" to mnie szlag trafia bo z takimi hasłami to raczej nie zachęcają do karmienia piersią. Swoja drogą Aga bardzo chciała, na początku w szpitalu miała problemy a potem i tak udało jej się karmić małą do 2 roku życia
Ja chcę karmić piersią bo to coś najlepszego co mogę dać małemu szkrabowi ale nie wiem czy będę miała pokarm itd. No wiadomo - czasem człowiek się tak zestresuje, że nic z tego nie wychodzi

Nie mam pojęcia jak to jest mieć mleko w piersiach ale one się chyba wówczas powiększają...? Czy tylko nabrzmiewają?? Moja mama powiedziała że w ciąży to miała biust jak Violett Villas

Ja też nie wiem, jak to jest mieć mleko w piersiach. Moja koleżanka mówiła, że musi córkę nakarmić, bo jej piersi nie wytrzymają. Nie wiem, o co jej chodziło, ale mam nadzieję, że u mnie tak nie będzie

czym żyłam? hm, wszystkim innym, np, wodą, makaronem bezjajecznym, ziemniakami, gotowanym indykiem (awanturująca się byłam strasznie, jak kiedyś mąż przyszedł z pracy i mi zjadł mojego indyka, a zostawił pieczone dla niego wołowe i jajka w lodówce), chlebem (ale nie każdym), jabłkami ....

A co do uczucia pokarmu w piersiach:
u mnie było tak:
jak się dzieci w szpitalu przysysają do piersi, to czuć takie miliony igiełek w piersiach; to dobrze. Czuć też miliony igiełek w brzuchu - to macica się kurczy. To też dobrze. Ja miałam dwójkę, przystawiałam je, tak jak mi kazali często, ale ciągle chudły, a piersi robiły się coraz większe i pełniejsze. Położne noworodkowe w większości potrafiły z mniejszym taktem wytknąć ten fakt; dopiero, gdy poszłam do położnych porodówkowych z prośbą o ratunek, przyszły do mnie zrobić masaż. Nie jest to rzecz przyjemna, ale konieczna i skuteczna: babka rozmasowała wszelkie twardości na piersiach, wycisnęła "śmietanę" z kanalików i w końcu pokarm zaczął wypływać prawie jak Niagara i Amazonka razem wzięte. Chłopcy przestali chudnąć (waga zatrzymała się) i za parę dni wróciliśmy do domu. Potem już był luzik. Nie było nam tak gorąco jak w szpitalu, nikt na nas, ani koło nas, nie krzyczał i nie bryzgał jaskrawym światłem po oczach. Nawet nie wiem, kiedy przestałam czuć igiełki...
Natomiast, kiedy chłopcy robili się głodni... czułam to w piersiach, tak jak koleżanka Manuskrypt: piersi robiły się nabrzmiałe, coraz twardsze... zdarzyło mi się kiedyś wyjść i trochę później niż te trzy godziny wrócić - chłopaki krzyczeli na Tatę, że głodni; ja musiałam laktatorem trochę mleka upuścić, by mogli chwycić brodawki .....
a co do ich wyglądu: wyglądały niczym wyjęte z "Słonecznego Patrolu"

"nie każda kobieta stworzona jest do pełnego macierzyństwa"
Ała!

Myślę,że każde macieżyństwo jest pełne, tylko każda z nas jest inna i każda SWOJE MACIEŻYŃSTWO uważa za to naj naj naj. W tej kwestii kobieta kobietę niby rozumie, ale ...
Jeszcze jest ważna kwestia: kiedy macierzyństwo przychodzi. Inaczej je przyjmiemy, gdy na nie czekamy, inaczej ,gdy nas zaskoczy

Co do karmienia: jest w głowie jak najbardziej. Pierwszego synka karmiłam krótko, bo chciałam sobie udowodnić,że macierzyństwo nie przeszkodzi mi w pracy. Taka chciałam być nowoczesna. Zimny chów. Głupia byłam. Drugi synek był wcześniakiem i po dwóch tygodniach inkubatorów z całym oprzyżądowaniem, strachu, niepewności , przeszliśmu na karmienie piersią jakby nie miały miejsca żadne perturbacje zdrowotne. I to było super. Karmiliśmy się aż miło.
Jak to się mówi? Gdybym wtedy wiedziała to co teraz? Byłabym na L4 od 7 godziny ciąży

I uważam że macieżyństwa nie da się pogodzić z pracą. Zazdroszczę pokoleniu mojej mamy....

Jeszcze chciałam odnieść się do pewnej sprawy nie związanej z karmieniem. Czy zauważyłyście podział wśród kobiet na te które urodziły SN i na te które urodziły poprzez CC? Jedne na drugie warczą i udowadniają, że są lepsze od tamtych bo rodziły naturalnie. A cesarka to pestka - nie trzeba się męczyć. Moim zdaniem to przykre bo nie każdy porób rozpoczęty SN kończy się SN. Takie życie. I z drugiej strony często kobieta chce rodzić naturalnie a są przeciwwskazania i musi mieć cesarkę. Czasem sobie myślę: kobieta kobiecie wilkiem. Nie ma solidarności.

A jaką ma się deprechę jak się idzie rodzić naturalnie i chce się tego na 1000% , a kończy się CC! Nikomu nie życzę!!!
Miałam poczucie, że się nie sprawdziłam jako kobieta , matka.... Reakcja otoczenia (kobiet) : e tam, przecież masz zdrowe dziecko, cos tam Ci się zdaje...
Takie jesteśmy....wilczyce.

Nastawiam się na poród naturalny ale nie zdziwię się jak skończy się cesarskim cięciem. Byleby Staś urodził się zdrowy. Reszta mnie nie interesuje.